Waar is Sergio? Niemand die het weet. Ik ben een tijdje stil geweest op het blog en dit komt door een nieuwe baan met nieuwe uitdagingen en verantwoordelijkheden. Maar guess what? I’m back! Ook thuis wordt er door onze mini nomznaisseurs steeds meer gevraagd over wat ik op dag basis allemaal wel niet doe. Dus waarom zou ik dit ook niet met jullie delen? Tijd voor een nieuwe rubriek; Chef @ Work!
In deze reeks geef ik jullie letterlijk een kijkje in mijn keuken, ik neem jullie mee langs alles wat ik doe op een dag/week/maand/jaar en er gaan hoogte en dieptepunten langs komen. Welkom in mijn leven en veel lees plezier!
Iedereen die wel eens in een hotel is verbleven kent ze wel; de ontbijt en lunchbuffetten, je ontkomt er niet aan. Sommige mensen vinden het geweldig om van een buffet te eten en anderen gruwelen al bij de gedachte ervan. *kijkt naar Linda* Feit is wel dat deze dingen ideaal zijn om in relatief korte tijd veel mensen te eten te geven.
Eén van de voordelen die ik heb is dat ik ruim van te voren weet wat ik op weekbasis kan verwachten aan lunchbuffetten. Dit helpt enorm met het plannen van alle dingen die je ervoor moet doen. Zo kan ik ervoor (laten) zorgen dat alle mise en place voor de lunchbuffetten op tijd klaar is en dat de spullen die er op moeten er zijn. En, wat ook niet geheel onbelangrijk is, dat het lunchbuffet ook op tijd klaarstaat inclusief alle warme dingen. Nu is een buffetje voor een mannetje of 50 niet zo heel spectaculair, maar het wordt wel leuk als je op één dag een paar honderd man mag verwelkomen!
Er zijn in een keuken altijd een hoop dingen die je planning overhoop kunnen gooien. Nu zijn lunchbuffetten daar er gelukkig niet één van, tenminste als je de mise en place goed hebt. Als je die op orde hebt kan je moeiteloos 50, 100 of 200 mensen van lekker eten voorzien. Wat ook niet geheel vervelend is aan de buffetten die ik maak is dat het altijd leuk is om er een paar buitenstandaard dingen op te leggen. Op deze manier blijft het voor de mensen die aansluiten ook leuk en, nog belangrijker, lekker!
Hopelijk volgen er snel nog een hele stapel van deze grotere buffetten want ondanks dat de buffetten voor mij wel een routine aan het worden zijn blijft het altijd weer een leuke uitdaging als er grotere varianten klaar gezet moeten worden. Zeker als je weet dat je sowieso al een drukke dag gaat hebben :).
Iets anders wat op week basis regelmatig langs komt is vliegtuig catering. En dan niet de low budget carrier variant. Een van de grootste uitdagingen die ik heb op mijn werk is het voor hotels heel erg buitenstandaard verzorgen van vliegtuig catering (in flight zoals het genoemd word). Dit gedeelte van mijn wekelijkse dingetje is ook gelijk hetgeen wat de meeste aandacht vergt en tegelijkertijd de grootste irritaties op kan roepen. Met stip op nummer 1 is dat het met regelmaat voorkomt dat er in flight bonnen (te) laat binnen komen. (Lees; Ergens in de avond voor de volgende ochtend vroeg.) Hierdoor komt de rest van de dingen die je moet doen om je hotel draaiende te houden tot een complete stilstand. En dan nog maar te zwijgen over het feit dat je dan niet eens fatsoenlijk de tijd hebt om de dingen binnen te laten komen die je dan negen van de tien keer niet in huis hebt. Aarrgh! Dan wordt het maar weer bellen of mailen of een postduif sturen om te overleggen wat wel haalbaar is. Gelukkig is het meestal wel snel opgelost en komen we tot een gulden middenweg.
Zo ziet het eruit als we “even” een paar in flight bonnen hebben.
Wat het altijd wel heel leuk maakt om te doen is de variatie in gerechten die je kan maken. Zeker in mijn geval als ik weer kleine amuses, kaasplankjes en salades kan op bouwen die zo uit een box gehaald worden en aan de passagier gegeven wordt. Het is voor een kok toch altijd wel leuk als je creaties in de smaak vallen. Bovendien is een van mijn belangrijkste dingen in een keuken dat er vers gekookt word en dat kan in deze tak van sport echt niet anders. Maar zoals iedereen ben ik ook afhankelijk van andere mensen voor mijn verse spulletjes en kan dit ook voor de nodige hick-ups zorgen met de catering wat mijn leven er niet noodzakelijk makkelijker op maakt. Maar goed sommige dingen zijn nu eenmaal makkelijker te ondervangen op de grond dan op 30 kilometer hoogte.
Wat het er soms ook niet makkelijker op maakt is de manier waarop je het moet verpakken en weg moet stapelen, want ja er is natuurlijk wel heel weinig ruimte aan boord. Het lijk soms echt net een potje Tetris wat je niet kunt winnen wat weer uitmond in het nodige gevloek, maar zoals met de meeste dingen geldt “de aanhouder wint”. En als het aanhouden even wat moeilijker wordt gaan we voor inspirerende muziek om de frusties nog een beetje in toom te houden.
Maar zodra (of als je eindelijk) alles af hebt geeft het altijd wel weer een vorm van voldoening.
En als je dan zoveel werk voor je kiezen krijgt en je soms letterlijk met honderd dingen tegelijk bezig bent let je niet altijd even goed op wat je doet.
Nu weten jullie ook direct waarom er opeens een foto van een UV lamp in onze Instagram timeline opdook. Een met gel ingesealde nagel met een open wond werkt een stuk gemakkelijker en hygienischer dan een pleister.
Tot zover de eerste Chef @ Work!
Dit keer geen tip van de chef maar wel iets anders:
Disclaimer van de chef:
Om de privacy van de gasten en klanten te waarborgen zijn bepaalde delen van foto’s onzichtbaar gemaakt.
©Talk Nomz To Me. De standpunten en meningen op deze website, zijn de persoonlijke mening van Talk Nomz To Me en staan los van eventuele officiële standpunten van Regardz. Talk Nomz To Me is niet verantwoordelijk voor de inhoud van uitlatingen en reacties van derden op de hier gepubliceerde stukken.
Geef een reactie